Ο Κινέζικος χαρακτήρας "Γου" 武 (Wǔ) χρησιμοποιείται συνήθως ως επίθετο που αναφέρεται στο να προσδιορίσει κάτι ως "στρατιωτικό", "μαχητικό" ή "πολεμικό" και σημαίνει επίσης ότι κάποιος είναι μαχητικός ή άγριος, καθώς και γενναίος, θαρραλέος, ισχυρός, ή τρομερός.
Επίσης, χρησιμοποιείται ως ουσιαστικό που αναφέρεται σε ένα πάτημα, βήμα, ή μονοπάτι.
Το 武 (Wǔ) σχηματίζεται από το συνδυασμό των χαρακτήρων 止 (Zhǐ) και 戈 (Gē) είναι μια αρχαία έκφραση για τον κινεζικό πέλεκυ ή δόρυ, ενώ 止 (Zhǐ) σημαίνει "να σταματήσει" και αναφέρεται σε ένα πόδι.
Ενώ μία ερμηνεία του 武 (Wǔ) είναι ότι μπορεί να αναφέρεται αρχικά σε έναν άνθρωπο με τα πόδια που κρατά ένα δόρυ, ένας ορισμός που βρέθηκε σε αρχαίο κινεζικό ιστορικό κείμενο "Το χρονικό της Άνοιξης και του Φθινόπωρου" μιλάει απευθείας για τις ηθικές αρχές που σχετίζονται με τις πολεμικές τέχνες και βρίσκονται στην καρδιά του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού.
Ο όρος "Τζι Κε Γουέι Γου" 止戈為武 (Zhǐ Gē Wéi Wǔ), κυριολεκτικά σημαίνει "να σταματήσει το δόρυ του πολέμου" και εκφράζει την κινεζική αντίληψη ότι η πραγματικές πολεμικές τέχνες έχουν την δυνατότητα να σταματήσουν ή να αποτρέψουν τον πόλεμο ή τη βία.
Η φράση αργότερα πήρε επίσης την έννοια ότι η αληθινές πολεμικές τέχνες είναι ικανές να υποστηρίξουν και την άλλη πλευρά της λύσης χωρίς την χρήση βίας.
Κινεζικές πολεμικές τέχνες δεν αφορούν μόνο τις τεχνικές και τις στρατηγικές μάχης, εχθροπραξιών και αυτο-άμυνας, αλλά επίσης περιλαμβάνουν τη φροντίδα της υγείας, της καλής φυσικής κατάστασης, της μακροζωίας και την ικανότητα του ατόμου για την αυτο-ίαση. Κεντρικό ρόλο σε αυτά τα θέματα είναι η καλλιέργεια της αρετής και η εκδήλωση των ευγενικών αρχών που έχουν τηρηθεί κατά τη διάρκεια της μάχης.
Ο χαρακτήρας 武 (Wǔ) χρησιμοποιείται σε πολλούς συνδυασμούς χαρακτήρων που αναφέρονται στις πολεμικές τέχνες και την στρατιωτική δράση.
Παραδείγματα που τον περιλαμβάνουν είναι το "Γου Σου" 武術 (Wǔ Shù) ή 武藝 (Wǔ Yì) που σημαίνει πολεμικές τέχνες, "Γου Σι" 武士 (Wǔ Shi) πολεμιστής ή ιππότης, "Γου Τσι" 武器 (Wǔ Qì) τα όπλα, "Γινγκ Γου" 英武 (Yīng Wǔ) η "πολεμική ματιά", "Γου Κουνγκ" 武功 (Wǔ Gōng) μαχητική δεξιότητα ή επίτευγμα, "Γου Σιά" 武俠 (Wǔ Xiá) ένας ήρωας πολεμικών τεχνών και "Γου Τε" 武德 (Wǔ Dé) η πολεμική αρετή ή το ιπποτικό πνεύμα.
Μια παραδοσιακή κινεζική έννοια που αναφέρεται συχνά σε σχέση με το "Γου" 武 (Wǔ) είναι το "Γουέν" 文 (Wén). Ενώ το "Γου" 武 αναφέρεται σε στρατιωτικές υποθέσεις και τις πολεμικές τέχνες, το "Γουέν" 文 αφορά τις επιμορφωτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Αυτές οι δύο συμπληρωματικές έννοιες αποτελούν τον τέλειο συνδυασμό των δεξιοτήτων και ποιοτήτων που ένας άνθρωπος μπορεί να έχει.
Η φράση 文武雙全 (Wén Wǔ Shuāng Quán) περιγράφει κάποιον που είναι ιδιαίτερα ικανός τόσο ως μελετητής όσο και ως πολεμιστής - ένας που έχει κυριαρχήσει τόσο "την πένα" όσο και το "ξίφος".
Τέλος αξιζει να αναφέρουμε ότι ένας άλλος περίπλοκος χαρακτήρας, που προφέρεται ακριβώς το ίδιο για το wǔ (舞) και σημαίνει χορός, ξεκίνησε με την απεικόνηση ενός ατόμου με χέρια του που, με την πάροδο του χρόνου, εξελίχθηκε στο να έχει και τα πόδια.
Οστόσο η σύνδεση είναι βαθύτερη πέρα από την φωνητική ομοιότητα της λέξης. Πιθανότατα έχετε δει τους θρυλικούς δασκάλους του Κουνγκ Φου, που οι γροθιές τους ξετυλίγονται μετά μανίας στον αέρα, εκτελώντας θεαματικές τεχνικές με ονόματα με θέμα τη φύση όπως παράδειγμα "η πεταλούδα" ή "ο λωτός"). Γνωρίζατε ότι αυτές οι κινήσεις βρίσκονται επίσης στον κινεζικό χορό;
Συνεπώς η κινέζικη σκιαμαχία είναι μια μαχητική χορογραφία που στόχο έχει ο ασκούμενος όχι μόνο να κινείται με επιδεξιότητα και χάρη αλλά να μπορέσει μέσα από αυτές τις κινήσεις να ασκηθεί άφοβα και να μάθει να χρησιμοποιεί τον αντίπαλο ως παρτενέρ που πρέπει να "χειριστεί" σωστά παρά ως εχθρό που θέλει να εξαλείψει.